Ik heb een voorliefde voor fantasy. Niet alleen door de magische verhalen en barre avonturen, maar ook om andere redenen.
Het is natuurlijk een geromantiseerd beeld, maar ik ben dol op de eenvoud die in fantasyachtige verhalen leeft. Fantasy speelt zich vaak af in middeleeuwse taferelen. Waar science fiction zich juist afspeelt in de de toekomst. Ik ben overigens gek op beiden.
En hoewel er natuurlijk niets eenvoudigs was aan het Middeleeuwse leven – ziekte, dood, verderf en in fantasy verhalen komt daar vaak nog allerlei ander kwaad bij, is er toch iets moois aan de manier waarop men vroeger leefde.
Ik ben bijvoorbeeld gek van het computerspel Skyrim (en zijn voorgangers, Morrowind en Oblivion), en speel het nu, 10 jaar na dato, nog steeds. Hoewel de inwoners van Skyrim – die ruw gebaseerd zijn op de Vikingen – genoeg te verduren krijgen in het spel van – ik noem maar wat – vampieren, draken, weerwolven en bloeddorstige cult groeperingen, word ik toch gek genoeg altijd blij van het simpelweg rondlopen in het spel.
Natuurlijk maakt al dat kwaadaardige en gevaarlijke het spel interessant om te spelen, maar het lopen door de prachtige landschappen – bossen, meren en bergen – en het betreden van eenvoudig ingerichte hutjes, maakt een bepaald gevoel mij meester. Misschien is het een behoefte die tegengesteld is aan de enorme keuzestress, vervuiling en complexiteit van deze tijd.
Een vreemd verlangen naar een tijd waarin je nog nauwelijks wist wat er aan de andere kant van het land, laat staan de wereld, gebeurde. Een tijd waar je niet online kon shoppen, maar blij mocht zijn als je een aantal kledingstukken had. Waar maaltijden bestonden uit eenvoudig vis, vlees, groente en fruit. En bier, mede of wijn natuurlijk. Het moet wel leuk blijven.
We zijn net terug uit onze reis naar Denemarken die eindelijk doorgang kon vinden. Ik vind het heerlijk om met de kinderen naar openluchtmusea te gaan, en in Denemarken gaan deze natuurlijk vooral over de Noormannen, de Vikingen. We zijn de gelijknamige serie op Netflix gaan kijken om een beetje in de sfeer te blijven.
En hoewel ik zeker niet in een tijd zou willen leven met zoveel (zinloos?) geweld, bijgeloof en de agressie, zit er dus ook iets wat mij aantrekt. Een rondje snuffelen op internet leerde me dat er zelfs zoiets bestond als “het Viking dieet”. Er zit een rode draad tussen de keto, koolhydraatarme, paleo dieeten en het “vikingen” dieet. Het is allemaal met minder pakjes en zakjes en puurder, echt eten.
Net als hun huizen niet vol gestouwd waren met dingen die ze niet nodig hadden. Geen kledingkasten vol met onnodige kleding. Er zit een bepaalde charme in de manier waarop mensen onderdeel waren van een gemeenschap, waar iedereen zorg droeg voor voedsel, kleding, onderdak en materialen. Natuurlijk was er ook van alles mis in die tijden, en was er zeker genoeg frictie en ongelijkheid tussen arm en rijk. Maar toch zie je tegenwoordig steeds meer mensen die proberen terug te gaan naar een soort basis. Een compromis tussen vroeger en nu.
Die eenvoud vind ik zelf onder andere in Skyrim terug, en misschien is dat de reden wel dat ik na een lange dag, het heerlijk vind om in die wereld te verdwijnen. Los van het feit dat ik sowieso ietwat escapistisch van aard ben, en me graag verlies in verhalen en games, brengt het me altijd een bepaalde vorm van ontspanning.
We hoeven natuurlijk niet terug naar de steentijd. En zeker niet terug naar agressie, oorlogen en ongelijkheid. En ziekte, dat mag in deze corona gebonden tijd wel duidelijk zijn. Maar in onze tijd, waar natuurrampen, opwarming van de aarde, ons plastic probleem en het smelten van de ijskappen elke dag op mijn tijdlijn verschijnen, is een behoefte naar minder en eenvoudiger wellicht niet alleen een romantisch ideaal, maar ook heel hard nodig.
Of het voldoende gaat zijn weet ik niet, maar een terugkeer naar natuurlijke materialen, minder spullen (en wensen), echt eten en eenvoud kan zeker bijdragen aan onze eigen gemoedsrust, en die van de planeet.
We moeten de agressie van onze innerlijke Viking niet gebruiken tegen elkaar, maar voor het welzijn van onze planeet. Vervuiling, uitbuiting en onrecht als vijand.
Dan blijkt er toch iets te zijn om voor te strijden.
