Hmm. Zullen we het wel of niet delen? Ach ’tis misschien ook wel leuk he? Toch? Ja. Vond mijn lief ook. En tja, ik wil de mooie deken die ik aan het haken ben ook graag delen.. evenals het schattige serviesje.. ook al doen we alles in neutrale kleuren, weten we best dat kindjes van fel en vrolijk houden.. en een beetje roze mag dan wel toch..? (Ik werd vooral erg verliefd op de roze paddenstoel.. ) Jawel, je raadt ‘t al.. het is een meisje!
Eigenlijk wisten we dat al heel vroeg, met 15 weken hebben we een geslachtsbepalingsecho laten doen in het ziekenhuis. De dag voor kerstavond. Een prachtig kerstcadeautje om met de familie te delen. Als grapje heb ik in een cadeau tasje drie cappuccino bonbon’s gestopt, met een vierde in blauw of roze. Een geweldig idee – vond ik zelf – want ik ben dol op die cappuccino bollen! Ik had beide kleuren aangeschaft van te voren, met het idee dat we de overgebleven cappuccino’s zelf wel opeten. (he wat vervelend nou..) Het kwartje viel bij onze familie niet meteen, maar iedereen was wederom in de wolken.
Grappig genoeg dacht ook iedereen dat het een meisje zou worden, mijn familie.. mijn vriendinnen.. zelfs een dame van mijn yoga klas.. Behalve mijn schoonvader. Die lieverd was er echt van overtuigd dat het een jongen zou zijn. Maar ik weet zeker dat hij erg heel erg naar uitkijkt om zijn eerste kleindochter te verwelkomen. (mijn schoonzusje heeft al twee prachtige kereltjes.) Oh ja, en ik vergeet de dame van het sushi restaurant, die één blik op mijn buik wierp en resoluut zei: dat wordt vast een jongen. Euh. Nou eigenlijk..
Toch hoor je verhalen dat een echo soms toch niet helemaal klopt.. (ze zien veel, maar toch ook niet altijd alles!) en dat er jongens geboren worden die eerder keer op keer meisjes leken te zijn en andersom.. maar nu hebben we een aantal echo’s achter elkaar gehad bij verschillende echoscopisten die toch allemaal, los van elkaar, een meisje zien.. Dus tja. We gaan er nu gewoon vanuit. Bijna alle spulletjes die we hebben zijn toch neutrale kleuren.. maar ik kon het niet laten om twee kleine, schattige jurkjes aan te schaffen met een paar stoere cowboy-achtige laarsjes.. gewoon omdat ze zo enorm koddig zijn en de kinderkamer superleuk zullen sieren!
De reden waarom we al die extra echo’s kregen was wat minder leuk. Ik ga er hier niet al te diep op in, maar er zijn helaas wat complicaties rond mijn zwangerschap. Gelukkig heeft dat niets uit te staan met ons meisje, dat ontzettend sterk is en goed groeit. Ze schopt me ook goed rond en dat geeft ons veel vertrouwen. (ook nu ik dit schrijf trappelt ze rustig in mijn onderbuik.. <3) Het advies van de specialisten voor mij is nu: zoveel mogelijk rust nemen.
Het heeft ons wel laten schrikken, we waren al vrij voorzichtig, maar nu des te meer. We doen er alles aan om ons meisje goed te laten groeien. Gelukkig worden we goed gemonitord door de verloskundigen en het ziekenhuis. Al die hulp om je heen en weten wat je wel moet doen en moet laten helpt.
Op de zware momenten realiseer ik me weer dat de mama’s in mijn omgeving ook het een en ander hebben meegemaakt in hun zwangerschap. Niets loopt eigenlijk helemaal op rolletjes, bij niemand niet. Bij de een is het verhaal heftiger dan bij de ander, maar bijna niemand heeft een compleet zorgeloze zwangerschap. Allemaal moeten we sterk en dapper zijn voor onze kindjes en gewoon niet eigenwijs dingen gaan doen die we in onze bollenbuikenstatus niet zouden moeten doen.
Dus tja. Gelukkig maar dat ik me vrij goed kan vermaken. Ik ben begonnen aan een mooie deken voor ons meisje. Er zijn tonnen games om te spelen en Netflix films en series om te kijken. En mijn moeder komt elke week een dagje langs en mijn lief probeert ook elke week een dagje thuis te werken.. dat helpt wel om de tijd een beetje door te komen. Wat gezelligheid om me heen.
En uiteindelijk is het gewoon even doorbijten. Ik voel me dan wellicht af en toe wat nutteloos, maar het is allemaal voor de goede zaak. Ons meisje de beste start geven die ze maar krijgen kan. En dan haakt mama gerust een eindje weg.
Voor degenen die interesse hebben in het serviesje: het is van bamboe (yay no plastic!) en komt van de Xenos. Het hoort bij hun “Paasdecoraties” en is er ook in geel en in mintgroen. Wij vonden ‘t ontzettend schattig voor onze mini… Oh en die paddenstoel!!!
