Vandaag was ik even neergestreken in de lokale lunchcorner met mijn meisjes. De een een spelletje, de ander een croissant en mama even een momentje om in een magazine te neuzen.
Het enige wat in de leeshoek aanwezig was wat ik interessant vond, was een Yoga magazine. Al heb ik al tijden niet echt de rust/energie voor yoga. Daar stond een interview in met een Indiase leraar. Hij zei daarbij dat hij Nederland een mooi en opgeruimd volk vond, maar dat het in ons hoofd een partij chaos was.
Hij zei dat we te veel de nadruk leggen op doen in plaats van het te balanceren met gewoonweg zijn. En daar heeft hij wel een punt. In bedrijfscommunicatie is wordt er rondgestrooid met termen als “resultaatgericht”. We laten zien wat we doen en wat we doen is wie we zijn naar de buitenwereld. Dat is waar we vooral de nadruk op leggen, en wat leidt tot applaus, waardering en reacties.
Er is niets mis met doen. Doen is fantastisch. Doen zorgt dat je je dromen verwezenlijkt, dat je nieuwe dingen probeert en onderneemt. Maar je moet het wel balanceren, was zijn advies, met gewoonweg zijn. Met even tot rust komen. Niets hoeven.
Ik weet niet hoe het met jou zit, maar dat klinkt me wel bekend in de oren. Het is soms best lastig om af te remmen in een wereld met zoveel mogelijkheden. (Wat ook een groot goed is, don’t get me wrong) We krijgen steeds meer tips om zoveel mogelijk in 1 dag te stoppen. Eerder opstaan om te sporten, om meteen een fantastische maaltijd te maken, om boeken te lezen.. allemaal dingen die op zich echt heerlijk zijn. Maar ik denk dat je er per dag maar een paar kunt kiezen.
Ook ik stap vaak in die valkuil. Dan vind ik dat ik door moet. Dat ik nog best even wat extra hooi op die vork kan nemen. Terwijl het soms juist fantastisch is om even niets te hoeven. Ik merk vaak wel wanneer het me teveel word. Dan word ik kribbig en krijg ik hoofdpijn.
In plaats van dan weer een nieuw project te starten, is het beter voor me om dan de keuze te maken om bijvoorbeeld even in bad te liggen of een simpel spelletje te doen. Even in alle rust in een boek met een intrigerend verhaal te duiken. Om even echt tot rust te komen. Nieuwe projecten geven ook zeker energie, maar die moet je er vaak eerst instoppen. En het is aan jezelf om te kijken waar je nu het meeste behoefte aan hebt.
Soms doe ik dingen ook op de automatische piloot. Dan liggen de kinderen op bed en denk ik, oh ja, nu even dit of dat doen. En dan ben ik er mee bezig, merk ik in mijn achterhoofd dat ik nog steeds wat gespannen ben en tikken mijn waardevolle relax uren weg en dan is het alweer bed tijd.
Even bewust pauze nemen en bedenken wat nu echt fijn zou zijn, is altijd de betere optie. Zodat je even kunt zijn voordat je weer gaat doen. En natuurlijk, ook tussendoor rust momentjes nemen, wanneer de kleinste op bed ligt en de jongste even voor de buis zit. Soms schrijf ik tussendoor wat dingen die ik wil doen op in mijn bullet journal. Dan heb ik het opgeschreven, kan ik het daar terugvinden en daarna ook loslaten. Dat is de kracht van schrijven, vind ik.
En een stukje typen zoals dit, dat is eigenlijk ook altijd wel fijn.. een beetje zijn en doen tegelijkertijd.
Ik zie net dat mijn laptop bijna leeg is. Ik plug de stekker er even goed in. En besef me meteen, dat ik dat nu ook even voor mezelf moet doen.
Photo by Cathryn Lavery on Unsplash
