Het blijft aanpoten deze maanden in pandemie tijd. Kinderen naar school, kinderen toch weer thuis, horeca open en even wat onbezorgdheid in de zomer, horeca toch weer dicht, ajuu onbezorgdheid. Vaccin in de buurt, maar mutatie om de hoek.
Af en toe worden we er allemaal gillend gek van. En dat is niet gek. Je kunt jezelf wel continue voorhouden “ja gelukkig gaan x y en z wel goed en count your blessings’, en dat is ook heel belangrijk om te doen, maar je mag er af en toe ook flink even de pest in hebben. Deze pandemie houdt de hele wereld in zijn greep, en soms grijpt het vacuum je gewoon naar de keel.
Sinds mijn man ook al enige maanden met een hernia loopt (of eigenlijk, zit) leven we hier in huis nog meer in een vacuum. De hernia en de pijn beheerst sommige dagen meer ons leven dan de pandemie en de angst voor corona. Twee kleintjes die nauwelijks de deur uit kunnen. Een poging tot thuisonderwijs. Koelkast stuk, wachtende op een nieuwe keuken extra behelpen met een mini versie in de bezemkast. Allemaal dingen die je routine lekker overhoop gooien.
De enige manier om de controle af en toe weer wat terug te pakken, voor mijzelf, is de boel snel opgeruimd en overzichtelijk te krijgen. Meer dan ooit heb ik nu behoefte aan minimalisme en eenvoud.
Waar minimalisme voor mij vaak meer een soort mentale oefening was en ik er soms weer intrapte door alles toch weer vol te zetten, merkte mijn overprikkelde brein dat ik er dit keer toch ECHT heel veel behoefte aan had aan een stevige opruimsessie. Rigoreus opruimen, doorgeven en wegdoen. Ik ben vast niet de enige die deze tijd hiervoor aangrijpt.
Eén kledingkast voor het hele gezin
En potjandorie, het werkt. Sinds lieve Rowena – van @prettyoldpieces – mij een keer vertelde dat alle kleding van haar gezin (papa, mama en twee tieners) zich in hun eigen grote kledingkast bevindt en de individuele kledingkasten van de tiener (kinder) kamers te halen, heb ik met het idee gespeelt om haar hierin te volgen.
Handig, zei Rowena, want die wasmand hoeft maar naar één kamer, je ruimt die kast zo in en op. Scheelt gezoek, het is overzichtelijk, en je hoeft dus niet meerdere kledingkasten door het huis te hebben. Het klonk me ontzettend logisch in de oren, en ik ben altijd wel een fan van onorthodoxe oplossingen. Maar ik had net een tweedehands kledingkast opgeknapt voor Amber, en het zag er allemaal te mooi uit om nu overhoop te halen.
Die kledingkast bleek uiteindelijk niet echt handig voor mijn Marie Kondo gevouw, en na het lezen dat Ikea kasten nog wel eens op kinderen vallen – quelle horreur – heb ik besloten de kasten door te verkopen. De kleine kamertjes van de kinderen zijn nu qua meubels heel rustig, en er is veel meer ruimte om te spelen.
Capsule Wardrobes
Het principe van een capsule wardrobe – een paar sets kleding en accessoires uithangen en het daar voor nu even mee doen – heb ik bij beiden nu ook toegepast. Ze hebben allebei een paar truitjes, jurkjes en broekjes. Het werkt PRIMA. Het scheelt stress en gezoek. Alle kleding op de groei of voor een ander seizoen zit in van die grote tassen voor in de kast. Tasje vol, kleding weer doorgeven. Omdat het voor Rowan nog niet handig is om de kleding niet naast haar verschoonkussen te hebben, heb ik van drie houten kubussen een kastje gemaakt met twee manden erin. Eentje voor broekjes en rompers, eentje voor truien en jurkjes. That’s it. Vol is vol.
Voor mezelf heb ik dit nu ook gedaan. In een opvlieging een aantal jurkjes, truitjes en broeken geselecteerd, die allemaal bij elkaar en het seizoen passen en de rest opgeborgen. Rust in je hoofd en eenvoud in de kast. Ik speur graag naar wat inspiratie qua stijl. Ik ben erg fan van het blog un-fancy van Caroline Joy en weet inmiddels ook beter wat ik zelf graag draag en blijf dragen. Caroline zegt daarbij ook dat je nooit aan één stijl hoeft te houden om een effectieve kledingkast te hebben. Dus mijn zwierige jurk kan prima naast mijn sci-fi series geïnspireerde zwarte strakke kleding bestaan. Als je zorgt dat de kleuren bij elkaar passen, kun je juist uit hartelust creatief zijn met je aankopen.
Door maar een aantal items uit te stallen creëer je minder keuze stress en meer tevredenheid met wat je hebt. De rest zoek je uit, alles wat je nog graag draagt, of in een ander seizoen wilt dragen, doe je in een doos onderin je kast. Wees natuurlijk wel eerlijk naar jezelf. Uiteindelijk hebben de meeste mensen maar een paar items waar ze gek op zijn, en die moet je gewoon lekker een prominente plek geven.
En dat pas ik nu ook toe in het huis. Heb ik spullen omdat ik het mooi vind, omdat ik ze gekregen heb of durf ik ze gewoon niet door te geven? Spullen waarvan ik niet zeker weet zet ik op zolder. Dan wacht ik een tijdje of ik ze mis. Zo niet, dan gaan ze straks naar de kringloop, wanneer deze weer open gaan of ik geef ze door. Alleen als dingen financieel nog wat waard zijn, probeer ik ze te verkopen. Lukt dat niet, geef ik het alsnog weg. Dingen die ik juist mis, inventariseer ik ook, maar wacht ik langer mee tot ik ze nieuw koop of tweedehands zoek.
In deze tijd waarin we boven op elkaar in huis gekluisterd zijn, is het overzicht en de rust die het resultaat is van zulke rigoureuze opruiming echt fantastisch. Het geeft lucht en ruimte, en een opgeruimd huis laat je makkelijker tot rust komen.
Terwijl ik de lente schoonmaak alvast in januari doe, kijk ik reikhalzend uit na de eerste zonnestraaltjes en de eerste bloemen. Hopelijk de eerste stappen naar vaccinaties, naar lucht – letterlijk en figuurlijk – en een ietwat normaler, en onbezorgder leven. Ooit zijn we weer vrij.. en hopelijk leren we het op waarde te schatten.
