schrijfsels

MASTERING THE UNIVERSE

Ben je ook gauw de draad kwijt wanneer je wetenschappelijke vrienden – lees in mijn geval: vader, broer en vriendlief – het hebben over kwantummechanicaPlancktijd en het Higgs Boson? Of val je weer eens in een aflevering van Discovery Channel over de LHC (Large Hadron Collider) en vraag je je nog steeds af wat dat ding nou precies doet, behalve deeltjes tegen elkaar knallen, waarvan jij je wellicht afvraagt waarom deeltjes op elkaar knallen een paar miljard euries moet kosten?

​Niet getreurd, want de tentoonstelling ‘Master the Universe‘ in het Universiteitsmuseum in Utrecht legt je in redelijke lekentaal uit waar we nu staan sinds Galileo Galilei, Newton en Einstein. Professor en Nobelprijswinnaar Gerard ‘t Hooft legt je uit hoe het zogenaamde Standaardmodel in elkaar zit. Het standaardmodel is een wetenschappelijke manier om de werkelijkheid te kunnen beschrijven en toetsen, zoals wetenschappers dat door de eeuwen heen altijd getracht hebben.Het is nog lang niet compleet dan wel perfect, maar het raadsel van het leven, en daarbij het universum, laat zich niet zo makkelijk uittekenen.Gezien ik het museum met mijn vader – met recht een amateur wetenschapper te noemen door zijn enorme honger en begrip van en naar kennis – bezocht, kon hij me bijstaan in de uitleg over sterke- en zwakke kernkracht, over Plancktijd en de ijlheid van atomen. Want, als er zoveel leegte tussen de atomen lijkt te zitten, waarom slaan we dan niet dwars door een tafel heen en kunnen we elkaar stiekem toch een mep verkopen?

Laat je overigens niet in de war brengen door enge naamgeving als ‘boson’ ‘gluoon’ ‘down-quark’ ‘up-quark’ e.d. waar je redelijk duizelig van kan worden. Feitelijk is deze naamgeving enkel bedoeld om het ene deeltje van het andere te kunnen scheiden, net zoals een bank een bank heet, zodat je niet op de tafel gaat zitten. Houdt dat in je achterhoofd als je met deze sci-fi aandoende naamgevingen om je oren geslagen wordt. Natuurlijk zal de naamgeving wel een bepaalde reden hebben, maar dat is voor het begrip ervan niet per se relevant.

Ben je nieuwsgierig geworden, ga dan eens op bezoek op de Lange Nieuwstraat bij het Universiteitsmuseum. Ben je, net zoals ik, ook nog eens fan van architectuur, dan kom je hier ook aan je trekken, het museum is gehuisd in een bijzonder bouwwerk. Een oud herenhuis uitgebouwd naar een modern, futuristisch pand, waarbij de nadruk op de bouwmaterialen – hout en steen – ligt. Een pand met een minimalistisch karakter, zodat alle aandacht uitgaat naar de inrichting: de tentoonstellingen. Een aanrader dus voor zowel de hobbywetenschapper als -architect.

De tentoonstelling ‘Master the Universe’ is te zien tot en met 4 september 2011.

 

Published by Nienke

Nienke is geïnteresseerd in een groenere, mooiere wereld. Houdt van cappuccinos, sushi, minimalisme, duurzame (tweedehands) producten en reizen. Gek van Japan. Dol op haar man en twee dochtertjes.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *