Niemand houdt van labels “op iemand” plakken, maar iedereen houdt van labels op glazen potjes plakken. Toch? Of ben ik de enige?
Toen ik begon met mijn eigen verzorgings- en schoonmaakproducten maken, wilde ik ook wel dat het er allemaal mooi uitzag. Ik hield gebruikte plastic spuitflessen in neutrale kleuren en spoelde ze om. Glazen flessen bewaarde ik zoveel mogelijk, zeker bijzondere met mooie vormen, om de olijfolie en zonnebloemolie tijdens het koken in te doen. Maar je wilt natuurlijk nog wel weten wat er allemaal in die maagdelijke flessen zit, verstoken van hun schreeuwerige en lelijke etiketten.
DOP
Voor mijn voorraadkast spaar ik tegenwoordig de Jean Baton potjes, van de mayonnaise. We vinden ze allemaal heerlijk in huis, vooral de vegan en de truffelversie. Jean heeft verschillende maten, die allemaal stapelbaar zijn en fantastisch bij elkaar staan. De lage potjes vind ik daarbij ideaal voor zelfgemaakte dips en spreads.
Doppen van flessen die niet zo mooi meer zijn, kun je een likje krijtverf geven. Wat ook leuk is, is bijvoorbeeld een edelsteen op een dop lijmen. Ik heb een vakantie souvenir op een dop voor de olijfolie gelijmd, en het resultaat vind ik erg origineel.

LABELS
Nou nu die labels dus. Ik heb niet zo’n netjes handschrift, dus mijn eerste pogingen met krijtstiften waren voor mij niet echt helemaal fantastisch. Ik zag het ook niet zitten om in de weer te gaan met printers, labels of plastic malletjes.
Maar wat me heeeeeeeel mooi leek, waren de vintage labels die ik vaak op Pinterest voorbij zag komen. Nu bleek dat zo’n vintage dymo label niet eens op batterijen werkt, maar gewoon met het handje. Je drukt hard genoeg, zodat de letters in het label gestanst worden.

Dus ging ik overstag.
Ik moet zeggen dat de vintage dymo maker (die Omega heet, ik heb hem hier gekocht) af en toe wel wat kuurtjes heeft. Soms loopt het tape vast of krijg je het er niet goed in. Hij heeft dus af en toe wel wat TLC nodig. Het enige wat je nodig hebt, tape dat geschikt is voor precies die versie. De labels plakken ook heel goed, ze hebben zelfs een aantal keer de vaatwasmachine overleefd! Ik ben dus nog steeds fan!

Het enige wat niet goed lukt, is om ze te plakken op olieflesjes voor bijvoorbeeld mijn gezicht. Olie lost vaak de lijmlaag op, dus geen enkel etiket blijft bij mij heel goed zitten. Als iemand de gouden tip heeft, hoor ik het graag, ik kom niet verder dan een plakbandje erover heen plakken.
Ik label ondertussen echt alles met dat ding, en ging er zover mee dat mijn lief ook labeltjes met OK en HUP ging printen en dan lukraak ergens op ging plakken. Ach ja, ik draaf nog wel eens door en dan steekt-ie daar lekker de draak mee. Deert me niets, ik plak ze nog steeds overal op!
Ik heb ook papieren hechtpleisters (de sensitive variant, bijvoorbeeld https://www.kruidvat.nl/leuko-leukopor-papieren-hechtpleister/p/24340 maar huismerk kan ook) gebruikt voor labels op potjes. Er is met pen op te schrijven en ze overleven al jaren de vaatwasser (alleen de pen houdt het niet zo lang vol, dus af en toe moet je er iets opnieuw op schrijven).
Schilderstape heb ik ook af en toe gebruikt, dat houdt het wat minder lang uit.
Wat super slim Selene! Heb jij een netjes handschrift? Dat houdt mij altijd zo tegen haha, dus ik laat de lettertang het voor nu voor me doen.
Netjes genoeg 🙂 Online zijn wat voorbeelden van mijn blokletterhandschrift hier te zien. Op de labels gebruik ik eigenlijk alleen hoofdletters.
Er zijn ook letterstickers (dan hoef je niet te schrijven), maar ik weet niet of het zou werken om die stickers dan op tape te plakken (dat lijkt me allemaal maar dubbelop)?
Misschien hoef je ook helemaal niet zo netjes te schrijven de eerste keer, als je het zelf maar kan lezen? De letters gaan er op een gegeven moment toch weer vanaf en dan kan je het weer opnieuw proberen.