Nou, twee weken na dato komt dan weer een verhaaltje, wij zijn inmiddels terug in Nederland uit Florida en druk druk druk bezig met de verhuizing. Net geland in Amsterdam, ontvingen we een paar dagen later de sleutel van ons nieuwe huis, om meteen te beginnen met de verbouwing van de badkamer. Pittig? Jazeker.
Amber had ondertussen een goede jetlag, koos het geweldige moment om haar eerste tandjes te krijgen (ok, het werd wel eens tijd!) en heeft ons behoorlijk wat wanhoop bezorgd, niet in de eerste plaats omdat ze er zelf heel erg last van had. Arme mop. En arme wij. Gelukkig lijken dingen nu een beetje te stabiliseren en krijgen we allemaal wat meer nachtrust.
DE REIS
Florida was zeker leuk, we begonnen de week met Star Wars Celebration (ook de aanleiding tot de reis), met onze Nederlandse clubgenoten van de Dutch Garrison en weerzien met een hoop internationale vrienden. De vlucht erheen was behoorlijk pittig. 9 uur vliegen naar Chicago, 4,5 lay-over en dan nog naar Orlando vliegen. Gelukkig hadden we mental support van onze vriendjes van de Dutch Garrison.
We moesten daarbij de huurauto ophalen, midden in de nacht kloten met een autostoeltje waarvan de verhuurder ook niet precies wist hoe deze te verstellen was (gelukkig stond er nog eentje die ingesteld was op haar maat, anders had ik niet geweten wat we moesten doen.) Amber had nauwelijks geslapen in het vliegtuig en viel zowat spreekwoordelijk om van de slaap.
In de auto viel ze prompt in slaap, terwijl wij compleet verkeerd reden naar ons hotel. We zaten op de goede weg, hoefden alleen maar rechtdoor, maar ineens zaten we op de tolweg, konden we nergens afslaan en moesten we een fastfood tentje zoeken voor een beetje wifi. Na een half uur omrijden eindelijk bij het hotel, inchecken en babybedje regelen. Toen Amber uit de auto halen. Weer uit haar slaap gehaald heeft ze de hele boel bij elkaar gehuild, zo zielig. Ze heeft in de draagdoek verder geslapen, en daarna bij ons in bed.
Wonder boven wonder was ze de volgende dag gelukkig wel meteen in het ritme. Ontbeten met onze vrienden bij de onvermijdbare Denny’s en een beetje rondgelopen in Orlando. Orlando, en Florida zelf, staat vooral bekend om pretparken, entertainment en – aan de kust – mooie stranden. Waar wij niet zulke strandmensen zijn, en Amber te jong voor de drukke pretparken, was het voor ons een beetje schipperen om te kijken wat we leuk vonden om te doen.
Na een week Celebration hebben we een roadtripje gemaakt door Florida. Van Orlando naar Port Charlotte, en dan origineel door naar Key Largo, het begin van de Florida Keys. We kwamen er echter achter dat 2,5 uur rijden met Amber wel ongeveer de max was, dus besloten we last-minute ons hotel in Key Largo te cancellen en een hotel in Port Lauderville, boven Miami te boeken. Dat was niet zo’n best hotel, maar gaf wel rust. Het verkeer in Miami bleek een drama, dus we waren blij dat we niet twee keer Miami door moesten om van en naar Key Largo te komen. Van Port Lauderville reden we naar Jupiter, naar Cape Canaveral en weer naar Orlando.
Amber sliep heerlijk in de auto, en als we het goed timeden met haar slaapjes, sliep ze 1,5 uur in de auto. We stopten dan onderweg even bij een Outlet, een Target of een supermarkt en reden daarna weer door. We hebben onszelf vooral bezig gehouden met winkelen.. Zo niet minimalistisch, we know. De natuur viel nogal tegen in Florida en de “attracties” waren ook niet heel bijzonder te noemen. Dus ontvluchten we de hitte in de airconditioned winkeltjes en Starbucks. Amber sliep dan ook beter, anders was het in de draagdoek ook niet te harden met die warmte. Ik had geen idee wat ik moest doen in een Outlet, maar ontdekte een North Face outlet, waar ik mezelf dan toch verblijd heb met een mooi dik vest en een dunnere versie, omdat mijn Icebreaker vest het na 7 jaar trouwe dienst toch had begeven in Japan.
We hebben waar mogelijk natuurparken bezocht, maar we maakten ons vaak zorgen om het hete weer en de brandende zon. We hebben Amber elk 2 uur van top tot teen ingesmeerd, ze was niet verbrand, maar door de hitte was het zelf ook niet altijd even lekker rondlopen. Bij bezienswaardigheden stonden overal veel rijen, een combinatie van “Spring Break” en weinig attracties per vierkante kilometer, waar we ook niet altijd zin in hadden met een baby (daarom hebben we Kennedy Space Centre helaas moeten bewaren voor een andere keer).
Natuurlijk zijn wij ook een beetje verwend, we hebben al redelijk wat gereisd, en dan is niet alles even indrukwekkend meer als wanneer je voor het eerst op pad gaat.
FLORIDA ALS BESTEMMING MET EEN BABY
Florida was voor ons wat saaier dan de prachtige West-Kust, dat hadden we wel een klein beetje verwacht, maar onze verwachtingen kwamen wel uit. Het lijkt me dan ook leuker om Florida met een ouder kindje te doen, zodat ze van de thema parken kan genieten. Maar eerlijk gezegd gaan we dan waarschijnlijk liever weer naar de West-Kust, richting Yellowstone of een keer de natuur van Canada in. De Amerikanen waren allemaal verliefd op Amber en ontzettend lief tegen haar. Dat was wel echt heel leuk om mee te maken, ze interacteren veel meer met je met een kindje dan Nederlanders hier over het algemeen doen.We hebben in Florida voornamelijk veel gegeten en gezocht naar alles behalve fastfood tentjes. Waardoor we veel thais, salades en bergen sushi gegeten hebben. Dat laatste was niet zo best helaas in Amerika, alleen het eerste plekje waar we waren in een fancy hotel was erg goed. Maar goed, wij zijn in Japan natuurlijk ontzettend verwend, dus tja. Sushi snobs for ever tegenwoordig.
WAS HET ALLES WAARD?
Is het de heisa waard geweest, zou je denken? Ja, wij vinden van wel. We hebben veel over onszelf en Amber geleerd. Vroeger kon je haar kamertje niet binnenlopen want dan werd ze wakker, maar met zijn drietjes op de kamer leerden we dat ze best goed kon slapen en dat we haar konden troosten terwijl we erna lagen. Ook bleek ze ondanks gerommeld en stemmen op de gang prima door te slapen. Alleen een beetje jammer dat tot twee keer toe in verschillende hotels het brandalarm afging, maar ook dat hebben we weer overleefd.Het heeft mij uiteindelijk ook een relaxtere moeder gemaakt, omdat ik zag hoeveel ze aankon en dat ze zo vrolijk bleef ondanks alle veranderingen. Het heeft ons dus heel veel gebracht.
Ik merk dat ik nu flexibeler met haar ben en meer op haar vertrouw, omdat ik weet dat ze bepaalde dingen nu begrijpt en kan. Ik denk zelf ook dat Amber ook veel van onze reizen geleerd heeft, over zichzelf en over ons, hoe klein ze ook is.
Ook heeft het mij persoonlijk veel geleerd. Ik merk dat ik bang ben voor vermoeidheid, omdat ik dan emotioneel instabieler word. Dat vind ik helemaal niet prettig, en daarom wil ik oververmoeidheid voorkomen. Logisch natuurlijk, maar op reizen moest ik wel accepteren dat ik door moest ondanks mijn vermoeidheid. En daardoor leer ik daar wel gezonder mee om te gaan en minder bang voor te zijn. Rick helpt me daar ook goed doorheen door kalm te blijven en mijn onrust te accepteren.
We zijn in die zin getest met zijn drietjes. Met lange vliegtijden en veel reizen als ervaring onder onze riem, draaien was onze hand niet meer om voor een kort vluchtje naar Europese bestemmingen of om uit eten met haar te gaan. Dit was ook onderdeel van onze reislust, we wilden weten of we dit nog konden. Niet alleen of Amber het wel kon, maar of WIJ het konden met een baby.We hebben ook geleerd dat we nu liever wat extra geld betalen voor een directe vlucht, dan over moeten stappen. Dat geeft toch een hoop stress en extra vermoeidheid. De reis terug moesten we overstappen in Frankfurt met een uur overstaptijd. Als je dan met baby en al nog door de bagage check moet, geeft dat een hoop spanning (in ieder geval wel bij mij!)
Het was wel heel gaaf om Star Wars Celebration mee te maken met ons kindje en onze vrienden daar. Dat was echt uniek en een heel bijzondere ervaring. Of we echt tot rust gekomen zijn in Japan en Florida? Mwah. Dat misschien niet. Maar we hebben wel een hele intensieve en bijzondere tijd gehad met zijn drietjes en mooie herinneringen gemaakt. Dat is heel veel waard. En we weten nu ook goed waar we van gemaakt zijn. En we hebben genoten van de kleine momenten, sushi eten met Amber, Amber die haar ogen uitkijkt op Celebration en met iedereen contact maakt. Heel waardevol!
Zoals een mooie quote die ik hier heb hangen van Paulo Coelho zegt: “Wees moedig, neem risico’s, niets kan ervaring vervangen.” En dat is het precies. Ik ben van mening dat je met een baby of kindje wel 1001 beren op de weg kunt bedenken. En wellicht dat één ervan inderdaad waarheid wordt. Maar dan doe je helemaal niets meer, omdat het veiliger is om met je kindje in je comfortzone te blijven. Een balans vinden tussen rust en uitdaging blijft altijd actueel, maar als je het nooit aangaat, weet je ook niet waar de grens ligt.
Ik weet ook zeker dat ik nu relaxter rond de verhuizing ben als dat ik ervoor zou zijn, omdat ik weet dat wij het aankunnen met zijn drietjes. Nu dus lekker ons nieuwe huisje afmaken en inrichten, en dan relaxed terugkijken op onze avonturen!
De foto’s van de trip kun je hier bekijken.
