Onze oudste werd deze week alweer drie jaar. Drie jaar! Wat gaat de tijd toch hard. Om het te vieren hebben we een klein feestje gehouden. Qua versiering heb ik veel papieren versiering die ik elk jaar weer kan hergebruiken, en gezien onze meid nog steeds dol is op Nijntje Pluis, heb ik met knijpertjes wat kartonnen Nijntjes aan de slinger bevestigd.
Ballonnen doen we sowieso niet, en ze weet niet beter of er horen vlaggetjes op een feestje. Dat noemt ze nu ook zo op. Bij een feest hoort een taart.. vlaggetjes.. zingen.. en een paar cadeautjes. Een paar. Geen bergen vol.
We hebben lieve vrienden met goede smaak, maar jeetje.. ons meisje heeft al zoveel. En haar zusje krijgt ook alweer van alles. Dus vroegen we aan onze vrienden of ze geen cadeautjes wilden geven, maar het liefst iets leuks met haar kunnen doen. Een keer gezellig lunchen met zijn allen, ergens heen.. uiteindelijk is dat immers het leukste wat er is. Ervaringen boven spullen.
En eigenlijk was dat heerlijk. Onze drie jarige heeft een heerlijke dag gehad, ze heeft Nibbits aan dropveters geregen met haar vriendinnetjes, lekker ijsjes en friet gegeten en genoten van alle gezelligheid. Ze heeft van ons een paar dingetjes gekregen (twee nieuw, twee van de kringloop, alles ingepakt in stoffen doeken) en voelde zich ontzettend jarig. En dat is toch wat er uiteindelijk telt?
We hopen ze beiden mee te geven dat relaties en ervaringen zoveel waardevoller zijn dan heel veel spullen. Dat een paar mooie, goed gekozen cadeautjes iets zijn om zuinig op te zijn. Maar vooral, op de vrienden die ze aan je geven.
