DICHT

Nou. Net een paar dagen dat ik over onze mooie Denemarken reis blogde, gooide Denemarken de grenzen voor ons dicht. Toen dachten we, ach, dan maar een paar dagen Duitsland. Je raadt het al, Duitsland volgde. Utrecht code rood.

Gebaald hebben we wel. Ook al is het “maar” vakantie, we gingen van een prachtige Japanreis, naar een mooie Europareis naar.. niets.. en dan kunnen mensen wel zeggen “Ach Nederlands is ook mooi” maar dat is toch niet hetzelfde als dat gevoel dat je op reis bent en een groots avontuur beleefd. Waar je al maanden naar uitkijkt en met je kinderen over praat. Al die planning, al dat zorgvuldig nadenken en uitzoeken, allemaal voor niets.

De eerste grote baaldagen hebben we achter de rug. Lieve vrienden van ons stelden voor om ons mee te nemen naar een dierenpark. Super fijn idee. We hebben besloten om de herfstvakantie gewoon te laten staan en te kijken of we wat leuke dingen in Nederland kunnen doen. Het is niet hetzelfde als écht weg, maar na maandenlang thuis zijn is het goed om even weg te zijn.

Wanneer ik even niet thuis ben krijg ik vaak hernieuwde inspiratie en kijk ik letterlijk vanaf een afstand even naar ons leven. Dat is een gezonde en fijne evaluatie. Je prikkelt je brein met nieuwe indrukken en dat vinden we allemaal erg prettig.

Inmiddels heb ik al wat tijdschriften verzameld en wat grappig speelgoed voor de kinderen, wat ik eigenlijk bij de kringloop verzameld had voor onze grote Japan reis.

We duimen dat we die in april alsnog kunnen doen. Voor nu moeten we maar even tevreden zijn met klein en dichtbij. En een soort harde schil opzetten tegen een wereld die nu gehuld is in mondkapjes en plastic handschoenen. We komen hierdoor heen, maar pfoe. Ik kan af en toe zo’n heimwee hebben naar de onbezorgdheid van vòòr. Met mij ongetwijfeld de hele wereld.

Ik vind het vooral sneu voor de kinderen. Onze jongste die na een pannenkoek toch even aan mijn hand rond wilde lopen in een restaurant – want ze is anderhalf – en dan alleen maar boze blikken krijgt in plaats van bemoediging en liefde. Rationeel snap ik het allemaal, maar ze is een dreumes en ze kent niet anders dan deze situatie. En ik wens haar zo weer die vrijheid en onbezorgdheid die alle kinderen ter wereld verdienen.

Gauw. Hopelijk gauw. Tot dan, volhouden.